සඳක් නම් බැස යන්න තිබුනා
හඬන අහසට අඳුර දී
මලක් නම් ගිලිහෙන්න තිබුනා
කටු අගට ලස්සන නොදී //
පරෙවි තුඩකින් විළඳ දුන්නට
ගිරවියක වළඳන්නේ නෑ
කඳුළු බිඳුවක රැඳෙන ගින්දර
හිනාවක් හඳුනන්නේ නෑ
සඳක් නම් බැස යන්න තිබුනා
හඬන අහසට අඳුර දී
මලක් නම් ගිලිහෙන්න තිබුනා
කටු අගට ලස්සන නොදී
පොළොව උසුලන සියළු දුක සැප
අහස් තලයෙනි හිමි වුනේ
පොළෝ තලයට අහස දුර බව
සිතන්නේ ඇයි මිනිසුනේ
සඳක් නම් බැස යන්න තිබුනා
හඬන
No comments:
Post a Comment