දිනෙක වරදින්නම ඕනේ..
දැනගන්න මිනිසුන් ලෝකේ..
කවුද හැබැහින් නැති දා මෙන්..
ආදරේ කියා..
ඔබට මා හොද මදි වූයේ
ආස කරනා වටින දේ..
ගෙන දෙන්න ඉල්ලන වේගෙන්
මට බැරි නිසා..
වෙඩි වරුසා ඇද හැලුනත්
මිය නොවෙන ප්රේමෙට මගේ..
බොරු කරලා කවදාවත්
සැනසෙන්න බෑ අන්තිමේ..//
මාගෙ දිවියේ කිසිම දිනයේ..
නොකල දේවල් හුඟක් කෙරුවේ..
ඔබ තබන්නයි මලක් වාගේ..
සුවඳ හමමින් රෑ දිවා..
කඳුලු හෙලලා හැමට වචනෙන්
නොකීවත් මා හඬ නගා..
No comments:
Post a Comment